ارتباط پرخاشگری با مهارت های ارتباطی منجیان غریق مرد شهر تهران

هدف از اجرای تحقیق حاضر، تعیین ارتباط بین پرخاشگری با مهارت های ارتباطی منجیان غریق مرد شهر تهران بود. به همین منظور از بین 300 نفر از منجیان غریق به صورت خوشه ای و تصادفی ساده و براساس جدول مورگان، 169 نفر به عنوان نمونۀ تحقیق انتخاب شدند. روش تحقیق از نوع همبستگی و ازلحاظ هدف جمع آوری داده ها کاربردی، ازنظر زمان، حال نگر و نحوۀ جمع آوری داده ها به شکل میدانی بوده است. برای اجرای این تحقیق از پرسشنامه های پرخاشگری باس و پری (1992) و مهارت های ارتباطی بارتون جی (1990) و پرسشنامۀ اطلاعات فردی استفاده شد. به منظور توصیف متغیرهای تحقیق از شاخص های آمار توصیفی استفاده شد. برای تعیین توزیع طبیعی داده ها از آزمون کولموگروف-اسمیرنوف و برای آزمون فرضیه ها از روش آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد پرخاشگری با مهارت های ارتباطی منجیان غریق مرد شهر تهران ارتباط معناداری ندارد.